“Willen jullie ook een stukje zelfgemaakte brownie?” werd er door de tegenstanders gevraagd. Toen Laurens Lammers uiterst serieus aangaf dit niet te willen omdat het te zwaar zou voelen op zijn maag, was de teleurstelling duidelijk zichtbaar op het gezicht van de tegenstanders: ‘Shit, voor niks de hele zaterdag in de keuken doorgebracht’. Voor ons werd het echter des te meer duidelijker dat deze man echt voor zijn sport leeft. Na een paar ballen ingeslagen te hebben werden de eerste blikken ballen geopend en was het tijd voor de dames om aan te treden. De non-playing captain van Passing Shot had in de wandelgangen gehoord hoe goed Kim vorige week stond te spelen en had versterking opgetrommeld. De tegenstandster van Kim stond namelijk vorige week nog in de hoofdklasse te timmeren. Dit beloofde een hele kluif te worden. Na een snelle eerste set in het voordeel van de Rotterdamse komt Kim in de tweede set beter in haar spel. Heel even lijkt het alsof de rollen omdraaien, maar helaas kunnen ook de tips van de inmiddels op het bankje neergestreken Laurens de wedstrijd niet doen kantelen. 1-0 Passing Shot.

De tweede dames enkel werd gespeeld door Liv. Het was haar eerste wedstrijd van het seizoen en dat brengt toch altijd wat spanning met zich mee. Nadat er in de eerste game een aantal slagenwisselingen plaatsvonden van een bal of 25, verwachtte het publiek- en dan met name de jongens van passing shot- dat er een hele lange pot gespeeld zou gaan worden. Toen er na een kleine twintig minuten een 6-0 Metselaars op het scorebord stond, piepten ze wel anders: “6-0, dat betekent een adtje voor Dionne” schreeuwden de studenten. Liv ging onverstoord verder en won ook de tweede set met 6-0. Dubbele adtjes en 1-1 de tussenstand.

Tijd voor de heren. Na kortstondig overleg besloot Laurens de eerste singel voor zijn rekening te nemen en mocht aantreden tegen een oude bekende. Inmiddels was de Slowaakse tegenstander van Lennart ook klaar met zijn professionele warming-up en konden beide herensingels tegelijk aanvangen. Waar Laurens het vooral zwaar het met de baan en zijn gebreken, had Lennart meer moeite met de ballen die harder doorkwamen dan normaal. (Of lag het toch aan de zware spinballen van de tegenstander?) De eerste set ging op beide banen vrij snel in de richting van Passing Shot. Weten ze het tij te keren? Na wat bemoedigende woorden van coach Jens komt Laurens in de tweede set scherp uit de startblokken en plaatst gelijk een break. Beide heren hebben last van de omstandigheden en er ontstaat een ware titanenstrijd. Na een marathongame waarin de break- en setpoints elkaar afwisselden wist Laurens de tweede set naar zich toe te trekken.

Lennart had het zwaarder met zijn tegenstander. Deze jongen had op z’n zestiende al een aantal atp-punten achter zijn naam staan dus kon zeker wel een balletje over het net krijgen. Na elk punt werd, zoals een echte prof betaamt, het handdoekje opgezocht. Helaas geen ballenjongens in de 1e klasse. Na de eerste set was bij deze Slowaak de rem er helemaal af en de ene na de andere winner vertrok van zijn racket het hoekje in. 3-6 1-6 in het voordeel van de Rotterdammers.

Inmiddels had het publiek zich rondom baan 1 verzameld om de beslissende set van Daniel-Laurens te bekijken. “Dit lijkt wel vrouwentennis” grapt Laurens na de zoveelste break in de derde set. Gelukkig hadden beide heren moeite om hun service te behouden en op 5-4 mocht Laurens serveren om in de wedstrijd te blijven. “waar moet ik serveren? Ik wil niet meer nadenken” zegt Laurens tegen het publiek. Ondanks de goede adviezen mocht dit niet baten en ging de derde set en dus de wedstrijd naar Daniel. 3-1 passing shot.

Onder het luide gebrom van de camera helikopter die stil boven het park leek te hangen, was het tijd voor de dubbels. Vol vertrouwen gingen Erika en Kim de baan op na hun makkelijke overwinning van vorige week. Ook dit keer was er geen vuiltje aan de lucht en werd de dubbel makkelijk naar hun toegetrokken. Des te moeilijker ging het bij de mannen. Waar Laurens in zijn singel moeite had met de banen, had Jens het er ook niet makkelijk mee: “het lijkt wel alsof ik in Kenia sta te tennissen” klonk het meermaals over het park. Na een snelle eerste set wisten ze in de tweede set wel wat meer tegengas te bieden. Het mocht echter niet baten tegen de goede services en de precieze volleys van de tegenstanders. 4-2 passing shot.

Teleurgesteld dat de overwinning er niet meer in zat, maar vastberaden om er nog een gelijkspel uit te halen begonnen de mixed dubbels. Erika en Lennart speelden samen en Jens had Elena aan zijn zijde. Laurens op het bankje in het midden nam de coaching voor twee partijen tegelijk voor zijn rekening. Erika en Lennart schoten uit de startblokken en keken al snel tegen een comfortabele 3-0 voorsprong aan. “kat in het bakkie dachten ze”. Helaas ging de scherpte er iets vanaf en voordat ze het doorhadden stond het weer 3-3. Vanaf dat moment werden de schroeven aangedraaid en kwam Erika echt los: aan de lopende band werden er fantastische volleys en vlijmscherpe returns geproduceerd. 6-3 6-4 voor de mets. Tussenstand 4-3. Is het gelijkspel dan toch nog mogelijk?

 Amper tijd was er om een drankje te halen voor de tegenstanders want inmiddels was de beslissende supertiebreak begonnen in de mix van Jens en Elena. Over en weer verschoof de voorsprong en aan beide kanten werden wat zenuwachtige foutjes gemaakt. De spanning was duidelijk de proeven. Onder luid gejoel van de ietwat aangeschoten studenten werd er door de thuisspelende ploeg slim gebruik gemaakt van het thuisvoordeel. Na een onmogelijke volley van de tegenstanders werd de supertiebreak en zo ook de speeldag door de Rotterdammers gewonnen. Helaas. Aan de vechtlust heeft het niet gelegen.

Een paar biertjes later, en een schaaltje bruinfruit, is het tijd om de paling in te pakken. Gemengd 1 stapt met gemengde gevoelens de auto in: ‘hier had toch meer in gezeten’. Op naar volgende week als we op de Mets tegen Bosheim aantreden. Komen jullie kijken?